Azý diþlerini ölü leþleriyle bileyen köpek,
Benliðimi kemirmeye baþlamadan az evvel oldu her þey!
Bir yaným Hürmüz,
Diðer yaným Ahriman derdim,
Ýçimde olup biteni seyrederken,
Dudaðýmda þeytanýn gülüþüne benzer,
Kýrmýzý bir leke.
Bir meczup dolanýr içimde,
Çýldýrmýþ gözleriyle,
Bazen bir huri,
En berrak, billur haliyle...
Ýçimde Ahab?ýn daraðacý,
Karýp katacaðým tüm benliðimi,
Ýyi, kötü demeden!
Sonra atacaðým sehpaya tekmeyi..
Ruhum Ahab?ýn daraðacýnda sallanýrken,
Bedenimde ironik bir duygu; acý,
Gözlerim yaðmurlarý ýslatýrken,
Dudaðýmda þeytanýn gülüþüne benzer,
Kýrmýzý bir leke,
Benimkisi;
Ýnsanlýða halayýklýk
Sadece.