Le
Dilimi Kes
vakitsiz ötüþlerin bülbülüyüm
gül’e kýrmýzý yanýþým ondandýr
her eylül gözlerimi alýp gitmem
servi saçlý mayýslara vurgunluðumdandýr
düþün ! seni aðustos yanmýþlýðýmla
buðday rengi bir gecede bulmuþtum
ben seni topraða düþen ilk cemre gibi sevmiþtim
ne gözlerine, ne de kumralýna saçýnýn
ben seni avucuma düþen tek kumral saç telinde sevmiþtim
gömleðime gölge yüzün
esmer duruþun,kocaman gözlerinle
ne kara kaþýna ne titrek dudaðýna yanmýþtým
ben seni bedenine kazýnmýþ o yarada sevmiþtim
yeni umutlarla gelen baharýn ardýndan
kan ter içinde bir yaz’ý satýp hazana
yine bir Eylül akþamý
kýrýk dökük yanlarýmla
çakýl taþlarýndaki muhabbet izlerine elimi sürüp
ben seni son kez köhne bir iskelede beklemiþtim
suskunluðuma sapladýðým hançer
daha ulaþmadan sen olan yere
parmaklarýmda býraktýðýn üþümeyi
bir çingene falýndaki umutlarla ýsýtýp
kýrk iki dakikalýk bekleyiþin meraklý gözleriyle
saatimi sana ilk sarýldýðým anda durdurmuþtum
kim alýp götürdü seni benden
hangi çýngýrak dil zehrini akýttý düþlerine
ve olmadýðým hangi þiirle daðladýn yüreðini
ben hiçbir kelimeye sýðdýramazken sevgimi
sen hangi düz çizgide teðet geçtin onurunu
oysa ben sana býrakmýþtým yen’i sen olan kolumu.
þimdi, eski bir hikaye gibiyim
bu aþkýn iki kahramanýný da yenmiþtir þiir
eflatun bir gecede tren yollarýna serilmiþ iki beden
ve yangýn artýðý gibi gözlerinden düþüþüm
aðlayýþlarýmda iliðimi kurutan gözyaþýmla / bitmiþtim
oysa ben seni kemiðimde ilik diye sevmiþtim
diklen kadýným, sen benim sevdamsýn derken
belki derin bir uykunun güvenli kollarýndaydýn
yan yana koltuklarda dirsek temasý yaþandý bu sevda
sen sustun, ben sustum / en mahrem yanýmýzdý sessizlik
þimdi aleni bir çýðlýkta tek ses, sensizlik / bensizlik
kime sattýn beni
masum bir çocuðun anne þefkati düþlerine mi
yoksa bir kadýnýn onurunu temizleyen insan yanýma mý
kime sattýn beni
þuh bir bakýþýn sevdamý ele geçirme isteðine mi
yoksa bir gelip iki giden geri duruþunun cenderesine mi
utanmaz bir kelimedir yaþam
içinde sakladýklarýyla alnýn þavkýnda etiket
onca çizgide sýkýþmýþ insan olabilme ehliyeti
yüreðin kývrýmýnda sýzlayan ar damarý / kopmuþ gerçekten!
geri dönüþüm olmaz
asil sevdamý ! ayaklarý altýna almýþ bedene
bakýþý oynak iki göze
ama ben çekip almýþým kokladýðým gül’ü avuçlarýndan
tek yolculu bir limanda elimde dönüþü olmayan tek bilet.
vapur yanaþmak üzere ! gelsen de boþ
belki geç, belki erken
her neysen iþte bu beden de
karýþmasana bana
son kez ve ilk kez hoþçakal diyemem sana!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.