MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Le
Dalga kirpikli kadın
Levent Saral

Dalga kirpikli kadın


bir sabah kalktýðýmda tuz basacaðým kirpiklerime
hiçbir zaman acýlarýyla salacaðým kendimi albatrosa

uzun ve ince bir yol bulacaðým kendime
yan yana yürümesin hiç kimse
geçemesin karþýdan gelen her kimse!
keçi inadýyla seveceðim ! yol kenarý birkaç börülce

anlýyor musun beni kadýn
bütün teknelerin battýðý bir sahilde rüzgarým
duyuyor musun beni kum tanelerinin sesinde
yýkýlýyorum eski bir iskelede
ipinden kurtulmuþ bir uçurtma yapamadým saçlarýmý
ben fýrtýnaya hiç el sürmedim kadýn
fýrtýna sendin, annem gibi bakan o boncuk gözlerinle

duyuyor musun beni kadýn
bak bir vapur kaldýrdý kocaman kalçasýný
sallanýp duruyor, aðzý köpürüyor denizin
hadi kadýn bir Üsküdar akþamýdýr bütün derdim

yýkýl gel yokuþta olsa / sürün
sürün ki içinde olan sen olmayan o
eline deðmeyen senin olan eli
içinde salamuraya döndürdüðün
yakýp yýkamadýðýn
nadide bir çiçek gibi koklamaya bile kýyamadýðýn
köküne kibrit suyu hayýflanmasýyla
bir türlü suyunu çýkaramadýðýn kör kuyudan!
-uyan da gel kadýn-
salýncakta mavi yeþil renkte küçük bir tekne
taze simit ve çay
duyuyor musun beni kadýn
oyalý yazmaný dola da gel
kirpiklerine ulaþtý mý yüreðin
bütün derdim bir Üsküdar akþamdýr
satmýþým anasýný kahrolsun dediðin feleðin

kalender deðilsin bilirim nefrete karþý
bütün derdin ar’ýndýr
bir yapraktan damýtýlmýþ su gibi sevdandýr
bilirim kadýn, senin olmayan belki ondan baþkasýndadýr

görüyor musun beni
bir yýldýzý arkadaþ etmiþim kendime
ay’ýn beyaz yüzüne düþüyorum
geceye intihar ekiyor yüreðim
köpekleri bile ondan daha çok seviyorum
anlýyor musun beni kadýn
içimdekileri ise inandýramýyorum

bir acýlý kahvenin telvesinden bak hayata
karmaþýk çizgilerin birleþtiði o yerden
avuçlarýný sýký kapat kadýn
býrakmadýklarýnla doðacaksýn yeniden

kelebeklerin gittiði mevsime benziyor yüzün
gamzene çökmüþ garipliðin muammasý
dudak kývrýmlarýnda hapis onca çýðlýk
dürüst bir esnaf terazisi gibisin kadýn
olmayanla olandýr kimlikte olmayan adýn

neyzende tek kadeh de atmadýn benimle
neden böyle sarhoþ bakarsýn ki kendine
þavkýna tünemiþ yedi çizgi, aklaþan þu mektup!
alfabede olmayan hangi adý düþürür diline
acýma gözyaþlarýna kadýn
acýma ! ne ona nede içindekine

yavrusuna düþkün telaþlý ceylan gibisin
duvar üstü kedi kývraklýðý yüreðin
melez düþlerle mengene arasý et böðrün
kýymýðýn acýsýna bile gülümse kadýn
olmayanlarýndýr gördüðün ! göreceðin

anlýyor musun beni
görüyor musun yüreðimdeki resmi
kaným deðirmen oluðundan düþer
döndürebilir miyim kadýn
döndürebilir miyim !
bedenimden aðýr o olan bu taþý

sýna gitmeleri, sýna riyayý, ak’ý, karayý
karanlýk sokak bilinmezliðinde yaþa
kah bir çift kedi göz
kah bir ateþböceði
kah puslu sokak lambasý
ve içine çektiðin sigaranýn ateþi
aydýnlatýr yolunu, gidersin kadýn
gidersin ! kalan sadece adýn

bin bir umut yolla bana yaþanmýþlýðýn bakiyesinden
alacaðýn var hayattan nasýlsa, bekleme sakýn
senin olmayaný sevmeyi anlat bana mesela
yüreði avucunda dalga kirpikli kadýn!!

*Kimlikteki adý SABÝHA RANA olan meleðe...sevgilerimle

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.