VE ŞİMDİ...

Uçsuz bucaksýz bir hayat besliyorsun gözlerinde.
rüzgara býrakmýþsýn avuntularýný.
öyle hýrçýndýn ki,sanýrsýn kýyamet kopar...
her taraf velveleye verilmiþ...zamansýz bir sonbahar
ansýzýn çýka gelir,doðayý soyar.

gitmeye susamýþtýn, gidecektin biliyordum
avuçlarýnda fýrtýnalar,üzerinde yeller esiyordu.
göçüp gidiyordun sen,
gözlerin tapýnak oluyordu.

gidiþini yalan yalnýþ sezmiþtim
sen gidiyordun..ben
gelememiþtim.

ayrýlýk cehennemi alý koyunca bedenimi
rýzam olmadan yakýyordu beni diri diri
bi yaným sitemli...bi yaným günahkar abidesi.
yalnýzdým artýksensiz geçmekte olan bu ayrýlýk mevsiminde.
haykýrýyordum adýný ve çýðlýklar koparýyordum
sen yoktun gidiyordun
ben gelemiyordum.

ve þimdi bende gidiyorum uzaða,çok uzaða
senin olamayacaðýn diyarlara.
bu son gidiþim gelemem biliyorum
ben gitsem dahi senide içimde götürüyorum.

ben giderken bu soðuk kentten
senin yalnýzlýðýn ýsýtacak içimi biliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: