BİR GECE VAKTİ

Ne zaman akþam olsa
benim için ölüm ayaklanýr.
ve giyer yalnýzlýk kefenini bu kent.
Uðuldar rüzgarlar,ansýzýn yere düþer yaprak konileri.
Engel olurlar yürümeme,arta kalýrým sanki.
Birden hüzün belirir sokak lambalarýnýn ayazýnda.Kimseler olmaz o vakit
her tarafta sesler yükselir.Biri gider biri gelir.

yersiz bir yolcu olurum o zaman diliminde
ve gidecek bir yerim olmaz.
sancýlar týrmalar yüreðimi,aðlarým .
yine sabah olmaz
yine yalnýz kalýrým.

bazen kýþ gelir davetsiz
istemezdim üþümeyi,
üþürdüm çaresiz.

koþardým yaðmurlu gecelerde,
akþamý zor ederdim,ýslanýrdým,çaresizce aðlardým.
çýðlýklarým karýþýrdý rüzgara,ben istemesemde mecburdum kaçmaya.
yorulunca durulurdum bomboþ sokaklarda.
her þeyden sonra dayardým sýrtýmý yaðýz duvarlara.
alýrdým elime resmini,
bakar bakar aðlardým bir gece vakti.

zaman hýzla akýp geçerdi üzerimden
ve sona ererdi koskocaman bir gün.
ama aklýmda kalýrdý dünkü hüzün.
ve ben kalkýp giderdim baþka akþamlara
öylece tutardým ölüme düðün....

giderdim yine bir gece vakti
elimde resmin,elimde dönüþ bileti
Sosyal Medyada Paylaşın: