insandan isyana bir göçün hikayesiydik mehmet hurşit
insandan isyana bir göçün hikayesiydik
ve göðsüne bastýrýp sömürgenin bütün aðrýlarýný kentlere bir küfür gibi abanarak bulutlarýný da yanýna alýp, gidiyor musun ?
göç bitti ...
Uzun ve uzak yollarýn tozudur uçuþup duran nasýl çatlýyorsa bulutsuz topraðýn esmer yüzü alnýmýzda yorgun izleri, yenilginin ve zamanýn görüyor musun ?
düþ yitti ...
Milâtsýz bir buhur’du soluk, rüzgârda savrulan kokusunu yitirdiyse de güller ve talan iklimi olduysa da mayýs, deli bir pervaneydi, dönüp-dönüp ellerine koþan duyuyor musun ?
söz bitti ...
Ses de sarardý tozlanýnca kelimeler kanayan bir lâl oluþ tu kitaplar, köklerini týrmalayan ki köprüleri ateþe verilen þehirdi ayrýlýk gökyüzü martýsýz bir okyanustu ve buraðan insandan isyana bir göçün hikâyesiydik genç ömrümüzde anýlar, yangýnlarýn ortasýnda üþüyen bir çýðlýk þimdi susuyor musun ?
M.H aralýk-2oo9
( düzenleme: A.Ýlayda Baydemir )
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet hurşit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.