Yýldýzlara bakýp da, açtýðýmýz sihirler;
Aþk, yasak meyve miydi, yoksa mavi nehirler?
Adem’ in gözlerinde, açmaya duran bahar,
Havva’yý utancýndan, iki büklüm eden ar!
Yoksa on emir miydi, Ýsa’ nýn sözlerinde,
Yanan arsýz ateþ mi, Kabil’ in gözlerinde?
Züleyha’yý, Yusufa, mýknatýs mý kalbeden?
Aþkýn yolu, uzun, sarp; tükenmez, gelip-giden...
Göl olurken Leyla’nýn, gözleri çölde ansýz,
Mecnun’un yüreðinde, kurban kesilir kansýz!
Kerem’ in diþlerine, düþen ince ýþýk m ,
Aþakaya sarýlan, o deli sarmaþýk mý?
Þirin düðmelerini, çözerken ayan -beyan,
Ferhat’ýn kazmasýn da, ateþ miydi parlayan?
Uzun, ince yollarda, kaybolurken izimiz ,
Musa’nýn asasýna, yar olan Kýzýl Deniz ...
Nazenin güzelleri, eyleyen Ýrem Baðý ,
Hazineler saklayan, o kutlu Hýra Daðý ...
"Örtün üstümü, örtün! Bu kadar fazla, yeter!",
Bir sancýlý doðumda, yorganý ýslatan ter...
Daðlar bir bir geçilip, yol çýkar okyanusa,
Bir düz odundan gayrý, kalmaz aþktan Yunus’a.
Mevlana’da, Þems miydin, geleceðe ve düne?
Bir ocaðýn baþýnda, yanarken döne döne....
Bize de þimdi kalan, sazda gönül eylemek ,
Erenler demiþti ki; "Acýyý,bal eylemek !" .
Aðzýmýzý acýtýr, yediðimiz hazýr bal ,
Yerinde durur muydu, bir kaþýk tatsa balbal?
Hadi gül zamanýdýr, haber ver bülbülüme!
Balbal’dan daha katý, aþk ne yapsýn gönlüme?
Biri iyilik yapýp, verse bana can suyu!
Daima su dilermiþ, böyleymiþ aþkýn huyu...
Deli taylar oynuyor, gönlümde nasýl huysuz!
Bunu anlamalýydým, ilk kez kalýnca susuz...
Þimdi tutmaz dizlerim, asam yok, yol dolaþýk,
Bunu söylemediler, olmazmýþ benden aþýk...
Yakýlan ocaklara, taþýyorum kuru dal,
Aþka, aþk olsun deyin, bulamaz böyle abdal...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.