gitme; hüznüm artar, aðlar bulutlar ardýndan kalýrsa
yaralý gönlümün, sýrça köþkleri ýslanýr peþinsýra
beni, bana ve yalnýzlýðýma býrakma ne olur,
tükenirim özlemin, aþkýn derinliðinde...
bir baþýma yaþamayý öðrenmeye,
çok geç kaldým...
gitme ansýzýn,
yorgunum, bitkinim
hayattan korkarým, bocalarým sensiz...
bir kahve içimi dinlendir, eðlendir beni gönlünde
bunca ömrün hatýrýna, ne olur,
hemen gitme,
kal biraz daha,
seninle öylesine yakýn ve uzun yaþadýk ki,
birimiz, diðeri/miz olmadan mahzun ve eksiðiz,
gitme, kal sen diðer yarýmsýn,
bir türlü vazgeçemediðim yalnýzlýðýmsýn...
gitme, içimdeki kalabalýðýmsýn...
diðer yarým, gitme ansýzýn,
sen, en vefalý yanýmsýn...
Harzem