LALELER
*Lâleler
Gökkuþaðýnýn tüm rengine batmýþ,
Zarâfetin dili, güzel lâleler...
Bir devre gururla imzayý atmýþ!
Sarmýþ Ýstanbul’u, güzel lâleler...
Renk cümbüþü olmuþ cümle lâlezar,
Kýrmýzýsý aþktan çaresiz, bizar.
Mor hüzünle aðlar, hem de âh-ü zar,
Gözleri dopdolu, güzel lâleler...
Eflâtun, kadife elbise gibi
Yârin dudaðýndan bir bûse gibi
Gönülden gönüle lâmise gibi
Titreþir duygulu, güzel lâleler...
Bu renk cümbüþünü koyun bir çarka,
Döndürün son hýzla hep arka arka,
Yâ Rabbim, görünen bembeyaz halka
Saflýðýn sembolü, güzel lâleler...
Delitaylar gibi lâlegün, görsen
Sevgi fýþkýrýyor, nereye varsan...
Býkmazsýn her seher sarýlsan, sarsan
Yârin ince beli, güzel lâleler...
Her seher lâleler meneviþlenir,
Nem dolar bakýþlar, ruha iþlenir
Bir duruþu var ki, hep alkýþlanýr,
Sevginin bam teli, güzel lâleler...
Mihrâba süs olmuþ, kýyamda her renk
Þu mimber, þu mahfel, ne hoþ bir âhenk
Ýlâhi, beþeri, aþklara mihenk;
Sevdânýn bedeli, güzel lâleler...
Antalya-2010/2
TDK:
bizar: býkmýþ, usanmýþ, tedirgin..
peymane: büyük kadeh, þarap bardaðý
lalegün: pembe lale renginde
lamise: dokunarak duyma, duyarga
mahfel: büyük camilerde hükümdar ya da müezzinler için
............. ayrýlmýþ yüksekçe yer.
ah-ü zar: inleyip sýzlanma
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.