Senli günlerim

Bu gün sana baktým,
Bir palmiyenin altýndan,
Sen öksüz ben öksüz,
Bakýþtýk,
Boynumuz bükük, ufkun kýzarýrken,
Karþý kýyýndan.

Sen, o deðildin,
Beni, kumsallara sürükleyen sanki o sen deðildin,
Sarmaþ dolaþ seviþtiðim,
Þefkatli kollarýnda, sýðýndýðým,
O sen deðildin,
Bambaþka biri vardý, bakarken karþýmda,
Hýrçýnlýðý gitmiþ,
Boynu bükük, bir öksüzdün,
Sen de benim gibi,
Öyle, sessiz sedasýz, boynu bükük durursun da karþýmda.
Boynum, büküldü senin gibi.

Geçmiþ yýllarý aradý, sana bakan gözlerim,
Serildi birer, birer maviye boyadýðýn gözlerimin önünde,
Geçmiþte yaþanmýþtý, senli günlerim,
Aþklarým,
Ve sana, özlemlerim,
Hayallerimde bazen okþayýþýn, bazen sürükleyip kumsallara itiþin,
Ne güzel yýllardý,
Islak kumlarda, seni seviyorum diye,
Yazdýðým günlerim,
El, ele tutup sevdiðimle yalýn ayak koþtuðumuz günleri,
Hatýrladým.
Öyle güzeldi ki, o günler,
Öyle güzeldi ki,
Sevda doluydu, o senli yýllarým da,
Seviþirdik, kulaç, kulaç hep seninle,
Özlemle.

Þimdi; Ýçim buruk,
Ne seninle seviþmeye gücüm var, nede bir parça özlemim var,
Bakma öyle boynu bükük, gözlerimin içine, içine,
Seviþemem seninle,
Serme o mavilerini, sensiz gözlerime,
Üþürüm,
Gözlerimin, renginde,
Üþürüm de,
Senli günler düþer, yine yüreðime.

A.Yüksel Þanlý er
20 Ocak 2010-01-20
Antalya.














Sosyal Medyada Paylaşın: