MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR GARİP ÖLDÜ (Hikaye Şiir)
Ermanulusoy

BİR GARİP ÖLDÜ (Hikaye Şiir)


Keskin bir ayaz kol gezerken kentin sokaklarda,
Bir sokaðýn köþe baþýndaki, sokak lambasýnýn altýnda,
Sýrtýný direðe dayamýþ,
Eski bir kenevir çuvalýnýn üstüne oturmuþ,
Bir garip, gecenin sessizliðinde, sessiz sessiz, aðlýyordu.
Üstünde yýrtýk bir urba, baþýnda eski bir kasket,
Yýrtýk ve yamalý ceketinin yakalarýný,
Daha fazla üþümemek için, ha bire kaldýrýyordu.
Dudaklarýnda, neredeyse tükenmeye baþlamýþ ýslak bir sigara,
Yaný baþýnda, boþ dolu, bir iki þarap þiþesi,
Önüne eski bir mendil sermiþti.
Mendilin üzerinde, biraz beyaz peynir, birkaç tane de zeytin tanesi.
Aylardan ocak, gece, belki de kýþýn en soðuk gecesi.
Cadde ve sokaklar o kadar sessizdi ki…
El, ayak bile çekilmiþti çoktan.
Duyuluyordu köpeklerin ulumalarý çok uzaklardan.
Çok üþüyordu, bütün vücudu titriyordu soðuktan.
Ilýk ýlýk, gözyaþlarý süzülürken yanaklarýndan,
Sönmüþ sigarayý fýrlatýp attý dudaklarýndan.
Yanýndaki yarým kalmýþ þarap þiþesini alýp, bitiriverdi bir dikiþte.
Sonra, yeniden tazeledi sigarasýný titreyen elleriyle.
Ve derin bir nefes çekti sigarasýndan.
Islanmýþ gözlerini sildi, eskimiþ ceketinin yenleriyle.
Oturduðu yerden sendeleyerek kalktý.
Nevalesi olan beyaz peynir ve zeytinleri,
Bir çýkýn yapýp, ceketinin cebine koydu.
Boþ ve dolu þarap þiþelerini kenevir çuvalýna doldurdu.
Sonra, çuvalý omzuna vurup,
Kaldýrýmdan, aðýr aðýr, sallanarak yürümeye baþladý.
Bulunduðu yerden, daha yüz metre gitmemiþti,
Omzundaki þiþe dolu çuvalý sýyrýlarak,
Gecenin sessizliðinde, büyük bir gürültüyle yere düþtü.
Sesler yankýlandý duvarlar da, kayboldu gecenin karanlýðýný aralayarak.
Ardýndan, garip kendi düþtü.
Baþý, kaldýrým taþlarýna vurdu.
Bir anda taþlarýn üstü,
Kýrýlan þarap þiþesinde ki, kýrmýzý þarap ile
Garibin baþýndan akan kanlara bürünmüþtü.
Dudaklarýnýn arasýndaki sigara artýk sönmüþtü.
Gözyaþlarý gelmiyordu gözlerinden.
Gecenin, sessiz, soðuk ve derin karanlýðýnda,
Sýcak bir yataða uzanmýþ gibi yatýyordu, sokak kaldýrýmlarýnda.
Soðuktan habersizdi, artýk hiç üþümüyordu, titremiyordu bedeni.
Cebinden, nevale sarýlý mendil yere düþmüþtü.
Anladým ki garip ölmüþtü…

10.01.2003
Erman Ulusoy
Kýrklareli

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.