Yýllar öncesi yaþanmýþ ve mazide kalmýþ bir aþkýn, Ýzleri hâlâ dip diri durmak da hatýralar da. Bir zamanlar mutlu iki kalbîn þahidi olan hatýralar, Þimdi ise, yalnýz kalmýþ bir sevgiliye, dert ortaðý olmaktalar. Hangisine baksam, o güzel günlerin bir an/ý canlanmakta hafýzamda Ve de þimdi çok uzaklarda olan sevgilinin hayali, Tüm güzelliði ile karþýmda durmakta. Aðaçlar arasýndan sýyrýlýp esen rüzgâr, Sanki zamaný aþýp, o sevgilinin sesini kulaðýma fýsýldamak da. Zaman geçtikten sonra anlaþýlan hatanýn, faydasý yok ki insana… Bir gurur yüzünden, nasýl olsa unuturum diyerek, sevdiðinden ayrýlmak, Sonra, hiç ummadýðýn bir anda o günlerin anýsýný taþýyan bir hatýra karþýsýnda, Saatlerce, hiç kýpýrdamadan seyredip, gözyaþlarý dökmek, Neye yarar ki… Geçip gittikten sonra zaman, Mümkün deðil ki geçen zamaný tekrar yaþamak Ve bir daha böylesine büyük bir acýyý tatmamak için, Ayný hatayý yapmamak…
10.09.1974 Erman Ulusoy Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.