Deðer bilemezsin hiç, Nasýl, ne biçim bir þeysin? Körsün; Göremiyorsun seni seveni. Anladým ki deðmiyormuþ. Þimdi benden sana bir uyarý: Mümkünse çýkma yoluma!
Senden sonra, Aradýðýmý buldum. Þimdi bir elim yaðda diðeri balda; Ayrýlýk oyunu kalsýn sana. Þimdi arkadaþça bir uyarý, anla: Mümkünse sakýn çýkma yoluma!
Acý çekmem, kimsenin uðruna, Ben iyiyim, Sen, bak yoluna! Deðersizleri al, tak koluna; Ama mümkünse çýkma yoluma!
Bilmiyor, anlamýyorsun ki hiç, Sana deðer verdim diye Kölen de olacak deðilim ya! Þimdi benden bir uyarý sana: Mümkünse hiç çýkma yoluma!
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.