Dünya

Dünya böyle gelmiþ böyle gidecek,
Feryadýn figanýn hiç gereði yok…
Çünkü dert çekene insaf edecek,
Þefkatten nasipli bir yüreði yok…

Yüzeriz nafile bin bir ah ile,
Çýkmak ümidiyle bir gün sahile.
Her kulaç ýstýrap her kulaç çile,
Hayat denizinin mendireði yok…

Sahtekârda hile hile üstüne,
Gelir her an bile bile üstüne.
Biner bir bir çile çile üstüne,
Garipler treninin haz duraðý yok…

Kalem kaðýt aciz tutmaz hesaplar,
Delikli dikilmiþ bizdeki cepler.
Elem oklarýný gizlice saplar,
Feleðin elinde zembereði yok…

Biter mi alemin iti kopuðu,
Hýrsýzý arsýzý cinsi sapýðý.
Bela bir þekilde tutar topuðu,
Huzur yolu için gam küreði yok…

Suyun ýsrarýndan mermer taþ erir,
Kötüler ömrünce zulmü baþarýr.
Dört mevsim kalbinde þerlik yeþerir,
Kemlik ikliminin þer kuraðý yok…

Hüzün bazen yanlýþ iþinle gelir,
Bazen evladýnla eþinle gelir.
Gece yataðýnda düþünle gelir,
Yerinin yakýný ve ýraðý yok…

Ýmtihan denen þey belli bu iþte,
Bin dert saklý iþte alýþveriþte.
Zehrin en keskini azýlý diþte,
Sanma ki insanýn engereði yok…

Gönül bu dünyadan kaçmak ister de,
Kanatlanýp göðe uçmak ister de,
Hakkýn diyarýna göçmek ister de,
Lakin Resul gibi bir buraðý yok…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: