ARTIK YOKSUN !
Nice savruluþlar dan , nice kaybediþlerden sonra
O yaralý isyankar ruhumda açan tek güldün sen ..
Kalbim ! kalbinle atarken ,
Hayatý ! kaderi yendiðime inanmýþtým..
Varlýðýn dünyamý siyahlardan çýkarýp , mavilere boyamýþtý ..
Bir nehir gibi oluk oluk akýyordun yüreðime dur durak bilmeden .
Senden önce simsiyah gecelerin koynunda aðladýðým ,
Karanlýðýna saklandýðým þehrim sevdanla ýþýl ýþýl olmuþ tu ...
Þiirlerim mýsralarýnda hüznü kuþanmýyordu artýk ..
Buram buram aþk / özlem / sevgi kokuyordu her biri !
Her sabah aynaya baktýðýmda dünyanýn en güzel kadýný bendim
Gözlerime kim baksa anlardý ,
Aþk denilen o büyülü duygunun tüm hücrelerimi sardýðýný..
Seni özlemenin ,
Seni beklemenin sayýsýz hayali ile geçen zamanýn içinde
Dudaklarýmdan sadece , hasret þarkýlarý dökülürdü .
Sevgin gücümdü ..inancýmdý ..
Ve sen !
Kilometrelerce uzak da , baþtanbaþa özlem kesilmiþ
Sevdalý bir kadýnýn yollarýna bakýp seni beklediðini bilirdin ..
Seninle ölmeyi düþünecek kadar çok sevdiðini de !
O yüzden ,
Bu sevda kadýnýn kimsesizliðinde çektiði sancýlarýn sesini hiç duymadýn
Acýlarýnýn kýyýsýna uðramadýn , sormadýn ! merak etmedin !
Artýk yoksun !
Sana dair düþler kurmayý ,
Hayallerime seni koymayý , umut etmeyi çoktan býraktým
Ummadýðým bir an da !
Yollarýna bakýp ,
Vuslatý hayal ederken GÝTTÝM deyiþini ise hiç unutmadým .
Yine de senden baþka kimse girmeyecek bu kapýdan ..
Senden baþka kimseye sarýlýp aðlamayacaðým …
Hep derin bir sýzý , hasretim olarak kalacaksýn yüreðim de
Ve
Ne zaman biri aþk dan söz etse , aklýma ilk gelecek olan
Bir daha , kimseyi böyle sevemeyeceðim dediðim adam !
Belki de imkansýzlýðý sevdiðimden dir
Tüm yitirdiklerim !
Ümran Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.