Belki de... Hiç tanýmadým seni, Yada Sen... Tanýyamadýn beni. Oysa ki: Hep masumdu yüreðim! Sevmek vazgeçilmez yaným Çaresizlik ipim olsa gerek, Çektikçe ucu gelmeyen. Hangi aþk korumuþ ki? Ýlk günkü tazeliðini? Ve hangi sevda... Kirlenmeden temiz kalmýþ? Gözle görülmez bir set, Girer sanki aramýza. Sanadýr yâr özlemlerim, Susuzluðum yokluðuna, Bütün aþklar tatlý baþlar ya, Sonu çoðu kez hüsrân olan, Verilen sözler, vaatler Hep en baþta hâni? Sonra da unutulur, Ne varsa sana dair, ne varsa senle olan Her þeyim dediðimiz... Aslýn da yalan! Ben baðladýkça çözülen, Çözdükçe düðümlenen. Ben dürüst oldum sana, Dürüst olduðunu sanarak, Doðan güne sevinçle uyandým, Seninle olacaðýmý umarak. Gidersen yorgun olurum, Tek kalýrým yarým, Gidersen mutsuz, Gidersen seri katil olurum! Ýyi niyetini öldüren. Kanayan bir yara kalýr, Ben bastýrdýkça pamuða, kýrmýzý renk veren... Ýyleþmeyen yaraya. Saatler akmaz, Zaman durmaz, Gidersen ecelim olur, Ölüm bile beni avutmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fedai Güven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.