Ölümü de gördüm ben, Bilirim nasýl ölünür… Kaç kez asýldý boynuma? Yaftalar da yazýlý adým, Olmadý iþte nedense, Sönmüþken nurum da fer, Kýyamadý Azrailim, Uyuya kaldý ranza da, Rüyaya daldý ecelim. Hayat yaþayan dan yanadýr. Terazi ona tartar hep, Hesap soramazsýn günlere, Zordur içten gülmeler, Ölümse ölüm, ne olacak… Hadi be, diyemezsin… Küstâh bir bakýþa… Direnirse damarýn da kan, Toz konduramazsýn gerçeðe, Yeminsiz olmazmýþ yalan. Hayat ucuza gitmiþse… Bitmiþtir ömürün pazarlýðý. Hangimiz kaldý ki? Mezarsýz ortalar da? Toprak kokarken aðlamaz mý? Ateþ düþmüþse tene? Düþeni mi yakar yine de? Daðlamaz mý, yüreði kor? Seveni varsa, aðlamaz mý? Bir kez öldüysen Sen… Hergün ölmez mi seven?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fedai Güven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.