DOST İLE HASBİHAL
Dost Ýle Hasbihal
Neler geldi baþýma senle görüþmeyeli,
Toprak kaydý altýmdan, ayakta duramadým.
Dost bildiðim herkesler vurdu da hançerini,
Kalbimi kanattýlar kaný durduramadým…
Önceleri almamýþtým hiç birini kaale,
Her þey ayan beyandý lüzum yoktu meale,
Dostluðaydý saldýrý, gerek yok infiale,
Önüne gelen vurdu kenara kaçamadým…
Hatýr gönül bilmeden fazlaca yýprattýlar,
Geçmiþte her ne varsa, bir çýrpýda attýlar,
Arka çýkanlar bile, dönek gibi sattýlar,
Pazarladým dertleri, bir alan bulamadým…
Hani çok güvenilen, dostlar vardý orada,
Hakký tutar haksýzý barýndýrmaz yuvada,
Ama bil þu anda düþünceler komada,
Grogi olmuþ beyin, sayý saydýramadým…
Helallik isteyince, vermediler yýkýldým,
Adeta her saniye limon gibi sýkýldým,
Hiç kimse anlamadý nedir derdim sýkýntým,
Sana anlatmayý da, gururdan yapamadým…
Onulmadýk hayale dalýp gitmiþ gönlümüz,
Çýrpýndýkça batmýþýz, çýkmaz düze ömrümüz,
Her nereye gitsek te dosta bakar yüzümüz,
Yüzümüzün akýyla, bir yerden çýkamadým…
Boþmuþ bu dünya dostum, bilmem kimlere kalmýþ,
Ömüre kim eklemiþ, ya da bir tek gün çalmýþ,
Bilmezler ki bu dünya Süleyman’a kalmamýþ,
Boþa geçmiþ geçmeye, doluyu bulamadým…
Sen beni böyle burada yapayalnýz koyarsan
Yapayalnýz kalmayý, kanun gibi dayarsan
Her geçen üç-dört günü, bir gün gibi sayarsan
Bu kadar olmaz derim, ben daha sayamadým
06/06/2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.