Ağlamadı mı Meryem!

ýslýðýmda Bella ile gezerken sokak sokak
fikrimin belasýný severek
ve dilimin derdini çekerek arþýnladým yolumu,
sol kolumu kaldýrýp gökyüzüne
haykýrdým aklýmda ne varsa…
o zamandan bilirim acýyla öpüþmeyi
ve iþkenceyle seviþmeyi!

korkma!
hep kendime tehlike oldum ben
tehdidim yüreðimedir;
bir fikrime
bir de sevgime ihanetim olursa eðer
kendi elimle çekeceðim kalbimin pimini,
patlasýn göðsümdeki bomba.


güzeldeki çirkinliði
çirkindeki güzelliði gördüm;
anladým ki
zehre bal katýlsa da öldürüyor
ama bala bulaþan zehirle yaþýyor insan,
bu yüzden karþý geldim sahte aþkýn yasasýna
bu yüzden hükümlüyüm.

nerede fikir,
boþuna mý yattý þair zindanlarda;
nerede öldü sevgi!
tanrýlardan kalan Leyla ile Mecnun hikâyesi yalan mýydý,
bahtýný Kerem’e baðlayan Aslý
vereme düþen ince âþýklar nerede þimdi,
sevginin bin bir hali olmadý mý hiç,
piç mi doðuyor her aþk!
bu nasýl zaman,
memeden kesilen evlat soðuyor mu
göbek baðý kesilince kopuyor mu anasýndan!

kim bilir
belki hiç sevmedi beni de annem!

yoksa masal mý!
Ýsa tahtýna mýhlanýrken bile
aðlamadý mý Meryem!


Ö.N

Sosyal Medyada Paylaşın: