Mademki gidiyorsun, dönüþün yok geriye, Saçýndan bir tel býrak, bari hatýran olsun. Dert etme bakýp bakýp, yanar aðlarým diye, Son bir tatlý söz söyle, isterse yalan olsun.
Toz duman arasýnda yýkýlýrken son ümit, Sen de kalma enkazda, haydi bir an evvel git. Her þey bitip de bir gün, çok geç olunca vakit, Senede bir adýmý hatýrla vefan olsun.
20 Haziran 1987-Cumartesi / Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.