CEMRE-NÂME

Büyükler söyledi biz de inandýk,
Görmedik yüzünü bir kere Cemre.
Gelirken baharý getirdin sandýk,
Sevindik bilmeden boþ yere Cemre.

Kara kýþý çektik uzunca süre,
Katlandýk aylarca soðuða kara,
Tam geldi der iken sýra bahara
Don yedi dalýnda semere Cemre

Bitti soðuk deyi söktük sobayý,
Akþama üþüyüp giydik abayý
Yarýya bahardýr derdik bu ayý
Yaptýn yine bize numara Cemre.

Memleket durmadan kardýr borandýr
Bunaldýk halimiz pekte yamandýr
Güneþi görmedik hayli zamandýr
Emdi kanýmýzý bit pire Cemre

Bulutlar peþ peþe, döktü þiþeden
Yaðmur çamur her gün, çilerdi beden
Rutubet kalkmadý baðdan bahçeden
Sardý her bir yaný kemere Cemre

Bizi kýþta koyup gezdin dolaþtýn
Kýtalar, denizler, daðlarý aþtýn.
Üç hafta içinde, üç kere düþtün
Sarhoþ mu gezersin avare Cemre

Odun kömür bitti, ardýndan tezek
Mart ayý dediler, sabretmek gerek
Kalmadý yakmaya, kazmayla kürek
Son odun kapýyla pencere Cemre

Nisana yaklaþtýk bitmedi ayaz,
Soðuktan cümlemiz bulduk bir maraz
Öksürük, hapþýrýk; bademcik, boðaz
Enfeksiyon kaptý, ha bire Cemre.

Hava, su der iken sýrayý þaþtýn
Topraðý unuttun, uzayý aþtýn
Haber ver bilelim nereye düþtün
Yardýma gelelim biz bari Cemre

Ýzzetî çok fena bu hal ve gidiþ,
Dardayýz çare bul ya Hýzýr yetiþ!
Sorduk soruþturduk kimse görmemiþ,
Yolun mu düþmedi Ýzmir’e Cemre.

27 Mart 2015 - Cuma / Ýzmir


Sosyal Medyada Paylaşın: