Nasihat

Bir gün sen de seversin, bekle gör kaþý keman!
En taþ kalpliye bile, aþký öðretir zaman.

Utanýp kaçsan bile, köþe bucak bir süre;
Düþersin tuzaðýna, anlarsýn aþk ne yaman.

Bir kere kapýldýn mý, bu rüzgâra tüy gibi
Dönemezsin geriye, desen bile el aman

Kimseye diyemezsin, korkup söz olur diye,
Bir ulu dað misali, çöker baþýna duman.

Kalbinde duyarsýn da, o iflahsýz sýzýyý;
Çekersin ömür boyu, yârin olmazsa derman.

Yar dediðin de zalim biriyse senin gibi,
Yandýðýnýn resmidir, misal-i sarý saman.

Gecelerin tümüyle kararýr zindan olur,
Kayar tüm yýldýzlarýn, katran olur asuman.

Anlarsýn yavaþ yavaþ, neymiþ gönül yarasý,
Bu öyle bir derttir ki, biçare kalýr Lokman.

Severken vefa ara, benden sana nasihat!
Olma sonra ben gibi, sevdiðine bin piþman.

(Mayýs 1987 - Ankara)
Sosyal Medyada Paylaşın: