Bilemediğim

Duvarlara düþen düþlerimde gölgem,
Kalbimle aramdaki mesafeyi ölçüyor yýkýlan ümitler.
Bilmem ki adým,
Hangi mahkeme tutanaðýnda geçiyor...

Görüp de /duyamadýðým,
Duyup ta /göremediðim...

Zamansýz çalýyor kapým hep;
Uygunsuz bir anda misafir geliyor...

Kimliðimi soruyor;
Bilip de soramadýðým,
Sorup ta bilemediðim...

Yusuf Türkmen
Sosyal Medyada Paylaşın: