Bir gün gelecek sana kavuþacaðým. Hasretle, özlemle sana koþacaðým. Sen benden uzakta olsan da bulacaðým. Sahildeki kumlar kadar da olsa yolum, Býkmadan, usanmadan sana koþacaðým.
Rüzgarda uçan yapraklara tutunup , Bir o yana bir bu yana savrulacaðým. Belki de aðlayacaðým yaðmurlar kadar. Ama, bir gün mutlaka sana kavuþacaðým.
Sürgünlere sürülecek yüreðim bedenime. "Yalnýzlýk" olup yýkýlacaðým kurþunlara. "Özlem" olup kalacaðým duvarlar arasýnda ýslak kaldýrýmlarda... Ruhumu kundaklayan kanlý kabuslarý, Aðaç diplerine gömerek sana koþacaðým.
Þimdi vakit / Yokluðun. Mekanýmsa / Yalnýzlýðým. Bu yüzden olsa gerek mekansýzým, Ve hep mekansýz kalýyorum bende. Ben beni ararken ayna yordamýyla, Kendimde olmadýðýmý görüyorum. Ama, nerde olursam olayým unutma. Bir gün mutlaka kavuþacaðým sana yâr...
Yusuf Türkmen Sosyal Medyada Paylaşın:
(KaLp-HIRSIZI) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.