Kurumuþ çiçeklerin yapraklarý, Hüzün çökmüþ sensiz bu þehre, Bitap düþmüþ yüreðimle; vuslatýn kýyýsýndayým yine, Býraktýðýn yerde seni beklerim öyle sessizce, Yeter artýk gel sevdiðim...
Bir tek sen kurtarabilirsin bu yalnýzlýktan beni, hadi açtým sana ellerimi... Gel de kurtar beni bu kahrolasý sensizlikten, ikna et yokluðuna kalbimi... Açmýþým ellerimi semaya yüzünün kýblesine öyle dönmüþüm ki yüreðimle... Madem gidecektin... Neden yarým býraktýn beni, Yokluðun hiç hesapta yoktu Alýþtýrsaydýn sensizliðine de ... Öyle git(me)seydin sevdiðim...
Yalnýzlýðým deðil acý sözlerin deðil; Söylenmeyendir beni candan yaralayan... Solmuþ gülde kalan son yaprak gibi seni bekledim... Yalnýzlýðýmýn elinde, öylece ve yalnýz seni bekliyorum... Çok çaresizim sevdiðim, içimde kopan fýrtýnalarý bilmiyorsun... Þimdi sadece gözyaþlarým var tutamadýðým artýk, neye aðladýðýmý dahi bilmiyorum... Oturduðum bu buz kesmiþ duvarýn dibinde boynu bükük sokak lambalarý gibiyim... Hap ayný yerde olan boynu bükük hüzünlü solmuþ çiçekler gibiyim... Aðlamayý gururuna yediremeyip, hani yüzünü yüreðine gömen, Gözyaþlarýný yalnýz yüreðine gömen þairler gibiyim...
Kulaðýmda çýnlayan her bir ses seninkine benziyor, Siliyorum gözlerimden akan yaþlarý çabucak ellerimle, Yüzüme hep maziden kalma bir tebbessüm takýyorum. Biliyorum selen sen deðilsin; daðýlýyorum bir kez daha, Bir bir sönen umutlarýmla patlýyor gülüþüm þakaklarýmda.
Sevginle büyüttüðüm, solmuþ gül benliðimde sanki, Kýrýlýyorum kurumuþ son yaprak gibi yere düþmeyi bekliyorum... Ya o hiç tutmadýðým güzel yüzün gibi ellerine... Ya da hiçbir zaman gülmeyen kaderime...
Bu tarifi olmayan sensizlik kör ediyor insaný biliyor musun ? Ýstediðim tek þey var þu yalan dünyada mutluluk, Takatim kalmadý gücüm yok artýk, gözyaþlarýna boðma beni. Gel yüreðime kurak topraklarýmý sevginle sula, Kuru bir soðukta býrakma beni, soldurma çiçeklerimi.
Ayyuka çýkmýþ þimdi düþlerim, korkuyorum geldiðinde çoktan aklýmý yitirmiþ olmaktan... Ya vakit çok geç olursa, çoktan düþmüþ olursa bedenim kurumuþ topraklarýna, Ya ölürsen içimde ,ya gönlümün bahçesinden solmuþ papatyalar üstüne serilmiþse... Sevdiðim biliyor musun aslýnda "kuru bir poyraz"...aslýnda bizim öbür sevgilimiz olan... Sensizlik ne acý þeymiþ uykularýmý sürgüne gönderdim sevgilim kurtarabilir misin onlarý? Sen benden gittikçe uzaklaþýyor o bakmaya kýyamadýðýn gözlerin gözlerimden, Düþünüyorum öyle içten içe ya bu gözler senin deðil ya bu dünya koskoca bir yalan. Söyle bana kimin gözleri bu yokluðunda ýrmaklar gibi sensizliðe boþalan. Beni o sana bakmaya kýyamayan gözlerimi aðlattýn sen... Sanki aylar yýllar oldu, görmedim gözlerini bilmiyorum kaç zaman oldu...
Kulaðýmda çýnlayan sözlerin, gözlerinin gözlerimle savaþýna þahit olmuþken , Dayanamazdým ki sana kýyamazken nasýl onlara bakmaya gücüm yetsin... Sen bilmiyorsun ama; ilk hor görülüþü deðil bu akýttýðým yaþlarýn... Ýçimde patlamýþ volkanlar hýrçýnlaþýyor git gide,unuttum dese dilim koskoca yalan...
Rotasýný þaþýrmýþ yýkýk bir gemisin dehliz denizlerdesin yolunu kaybetmek zor biliyorum... Çevremdeki dostlarým soruyor seni benden nerde diyorlar çok aðýrýma gidiyor... Söyle bana sevdiðim hangi denizlerdeysen söyle kalbim oraya limandýr... Koskoca bir çýnarý yýktýn, beni hüsrana uðrattýn bir ýrmaðý kuruttun sen sevdiðim...
Sensizlik meðer ne zor þeymiþ... Bunu bir kez daha anladým... Olurda bir gün gelecek misin bana sevdiðim ? Sensizlikten kuruyan bu dalý , yeþertecek misin ?
Þiirime hayat veren "Sustum"a sonsuz sevgi ve saygýlarýmý sunuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(KaLp-HIRSIZI) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.