Harfler gezinirken hecelerin eteklerinde, Hüzünler çýkar yamalý ceplerinden. Mor bakýþlý bir akþam çöker zamanýn boðazýna, Nefes almak zorlaþýr iþte o anda, Kayýplarýn gittiði ýssýz limanlarda...
Kumlara gömülür zamanýn adýmlarý, Saymakla biter mi yüzyýllarýn anýlarý. Masallar bile soldu çaðýn nefesinden, Dedeler yollandý huzur evlerine, Asi torunlar kaldý bir tek geride!
Aile kalmadý ki huzurda kalsýn, Mutluluk saklandý masum kalplere. Ne sevilen kaldý ne de sayýlan, Yalanlarýn isiyle boyandý diller, Adlarýna vuruldu soysuz mühürler!
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahranur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.