YAĞMUR YÜZLÜM

Gönlümün prizmasýnda kýrýldý sözüm,
Yansýdý ruhuma o güzel yüzün.
Boðazýmda kördüðüm oldu bir hüzün,
Dudaðýmýn ucunda dondu gülüþüm.


Yaðmurlar altýnda bekledim vuslatý,
Ruhumun etekleri ýslanana kadar.
Kaldýrýmlara sordum adýmlarýný,
Ta ki ayrýlýk rüzgârlarý bitene kadar.


Bir sokak lambasý yalnýzlýðýnda,
Anýlardan ateþ yaktým ayazlarýma.
Titreyen ellerim yansýrken aynada,
Her gün bir çeltik attým duvarlarýma.


Gece üç beþ nöbetlerinde beklerken seni,
Hasreti bir silah gibi astým omzuma.
Kurþunladým her gece sensizliðimi,
Yorgun bir asker gibi daldým uykuya.



Sosyal Medyada Paylaşın: