Yalnýzlýðýn yokuþunda hayat bir bir dökülen yapraklar gibi ve kuruyup solan kýr ciçeðinin o bitmeyen umudunun içindeki o suskun sesi bir sonraki bahar güneþi ve yeniden doðuþun bahardaki nefesi iþde hayat hiç bitmeyen bir senfoni ama bütün güzelliði sevgi kaybetme sakýn kaybetme o yüreðinin içindeki seni yenide yeniden hayata getiren sevgiyi.
EYLÜL 2009 Nihat BAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihat BAĞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.