MOR MENEKŞE

Mor menekþe gözlerini araladý yavaþça,
hayata gülümsedi
baharý hissetti teninde
ve tazeliðinden derin bir nefes aldý
hayat ne güzeldi.
Yanýndaki çiçeklere dönerek
Sessizce “ ne güzel” dedi.
Küçük bedeniyle,
Evrenin en güzel yerlerinde bitmenin
büyülü berraklýðýna takýldý yüreði
düþündü, düþündü
sonra derin bir hayale daldý.

Rüzgara döndü yüzünü
Ýçini titretti rüzgarýn tenini okþayýþý
Sonra gözünü kýsarak güneþe baktý
Ve küçük bir selam verdi.

Kulaðýný kabarttý,
Þýrýl þýrýl akan suyun sesini duydu
Rüzgarýn yardýmýyla,
Bir el salladý o tarafa
Gözleri buðulandý, duruldu bir an
Ýçi ürperdi,
Bu güzellikler içinde en güzel oydu

Utandý biraz
ama baþýný kaldýrdý tekrardan
ellerini açtý, þükretti önce hayat için,
Sonra doðaya döndü
Tüm güzelliklerinden bir parça verilmiþti ona
Neþeli bir edayla dizlerini kýrdý
ve gülümsedi eteðinin iki yanýndan tutarak
ardýndan baþýný eðdi hafifçe
ve teþekkür etti.


2002

Sosyal Medyada Paylaşın: