Ruhumun en loþ zamanlarýnda eskittim geçmiþi Iþýklarýn sönük olduðu yerlerdi meskenim Ne zaman seni düþünsem Aðlardý yüreðimin bir köþesi Ve zaman geçtikçe eskiyordu düþüncelerim
Yürürken öðrendim acýyý, Ufku karanlýk sokaklarda Paylaþtým yalnýzlýðý yalnýzlýðýmla Bilmiyordum sanki kendi benliðimi Olmuþtum artýk ben, kederin kendisi.
Aðlamaklý gözlerimde son damla oldun bugün Seni düþündüm yine Yüreðim titredi, sineme bir ok saplandý Seni gözlerimin önüne getirdiðimde Benden vazgeçtiðini anladým bugün Ve gözlerim gözlerinin önünde Sevilmeyi bekledim.
Yalnýzlýðýmla acýya yürüdüm Yalnýzca seni sevdim Ve ben, senin de Beni sevmeni bekledim.
1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
ersen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.