UYANIŞ
Sevimsizdi gecem,
baykuþlarýn çýðlýklarýyla süslenmiþti
karanlýktan ürperti bir haykýrýþ koptu hýrçýnca
anlam veremedim,
öylece sustum.
Gözlerimi kapattým karanlýðý görmemek için
kendimi karanlýðýn içinde
ayrý bir karanlýkta buldum,
savruldum.
Akýl almaz bir korku ve heyecan fýrtýnasýyla savruldum
Her yer boþ ve anlamsýz geldi önceleri
Önceleri sessizliðin içinden gelen seslerle boðuþtum
Çýðlýklar gecenin karanlýk yelpazesinde,
Denizdeki yakamozlar gibi dalgalandý
ben sessizliðe küstüm.
Ve korkak bedenimin telkinleri,
bir iþaret!
Sordum, karanlýða sordum
cevap yok, anlamsýzlýk.
Bedenim titremekte,
Bedenimde, yüreðimden gelen elektrik girdabý
Ardýndan sessizliði bozan çýðlýk, baykuþlar
Baykuþlarýn çýðlýklarý ardýna gizlenen çýðlýklar.
Gözlerimi açýyorum, buðulu bir karanlýk
Yýldýzlar tek sýra
ÝÞARETLER!
Eski bir mezarlýðý andýrýyor
Kuru dallarýyla, büyük çýnarlar
Ayýn kýzýl rengi,
Savunmasýzlýðýmýn belgesi.
CESARET!
Zamanýn ötesine adýmlar atýyorum,
Ürkütüyor mezar taþýndaki saat
ESRARENGÝZ GEÇÝTLER!
Bir parça buz süzülüyor ensemden içeri
Baþýmý geriye çekiyorum, yüzümü göðe çeviriyorum
Derinleþiyor göðün gözleri.
Bir adým geriye çekiliyorum,
Ýçimde çaresizlik hissi
Bir boþluk ve bir kaçýþ kendimden
Güneþ doðmak bilmez, gece bir asýr
Etrafta gölgeler oynaþmakta.
Kara bir bulut beynimde
Ve sonuçsuz bir karmaþa
AYAKTAYIM!
Önümde bir yol sonu belli deðil
ve korku! Yolun kenarýnda oturuyorum
her þey imkansýzý oynuyor
Ben ayaktayým!
Ve hisli havayý soluyorum her nefes alýþýmda
Ayaklarým baðlanmýþ yürümek elde deðil
Karanlýktan bir ses beni kendine çekiyor
Mezar taþýndaki saat durmuþ
Saatin altýnda sahibi yazýlý
Ve çoðu sahipsiz zamanda kaybolmuþ
Göðe doðru açýlmýþ eller görünüyor uzaklardan
Bir feryat bir yakarýþ! Ve nurlar yaðýyor kimilerine
(bir soru: ben niye buradayým)
ilerliyorum yavaþ yavaþ
yol ikiye bölmüþ mezarlýðý
ve sanki burasý bir þehir
yaþanýyor iç savaþ
Ýlerliyorum yavaþ yavaþ
Eski bir yapý karþýmda
bunun burada ne iþi var
koskoca bir duvar
ilerliyorum yavaþ yavaþ
Yüreðim titremekte,
ve bir kapý devasa tahtalardan
sorumsuzca yapýlmýþ, eskimiþ ve viran
elim uzanmýyor, bilmem buna sebep ne
duraksýyorum bir an
nice hayatlar kazýnmýþ gövdesine
* * *
Yolun sonu herhalde
Mezarlarýn sonu deðil
Bitmedi tükenmedi
Kurtulmak elde deðil
* * *
Gecenin içinden fýþkýrýyor karanlýk
Gözlerime doluyor
Aydýnlýk görünür düþüncesiyle bir anlýk
Hayatým giderek soluyor.
Kapýyý zorluyorum, açmak güç
O kadar yaþlý ki, ölüm kokuyor tahtalarýnda
ve duvarlar taþtan
Dokunuyorum,
Elime geliyor taþlaþmýþ zaman
Bedenimde bir titreme
Korku ve amaçsýzlýkla alt üst olmuþum
Hatta belirsizliklerle zamanda kaybolmuþum
Bir þeyler beni zorluyor içeri girmeye
Ben kapýyý zorluyorum
Anlayamýyorum bu neden, niye?
Gölgeler bana eþlik ediyor
Buradan geçeceðim diye
Sanki burada olmamýn bir sebebi var bilmediðim
Gökyüzü, yýldýzlar hep bana bir þey anlatmaya çalýþýyor
Beni býrakmayan bu karabasanýn baþýndan beri
yanýmda olan bir þeyler var
yalnýz deðilim anlaþýlan, sandýðým kadar.
Ýçeri girdim
Her þey deðiþti birden
Adeta baþka bir zaman
Baþka bir mekan
ve tekrardan, bir korku düþüyor içime o an
Ýçerisi öyle geniþ ki,
Niçin yapýldýðýný merak ediyor insan
Elimi sürüyorum gümüþ rengi duvarlara
Sanki son anlarýný yaþayan bir insan
Ýleride göðe doðru yükselen basamaklar görünüyor
Ve duvarlarda saatler
Düþünüyorum da,
Bilinmeze karýþtý nice saatler
Zeminin ayaklarýmýn altýndan kaydýðýný hissediyorum
Basamaklarýn üzerime geldiðini görüyorum
Ve giderek deðiþiyor düþünceler
Etrafa þöyle bir bakýyorum da
Basamaklara yaklaþtýkça
Ürkütücü hava siliniyor
Yürüyorum duraksýz ve artýk korkusuzca
Basamaklara yaklaþtýkça
Ölüm kokusu uzaklaþýyor
Tazelik kokusu sarýyor yakýnlaþtýkça
Yerlerde çiçekler beliriyor
Saatlerden gelen bir mutluluk esintisi
doluyor yüreðime
Býkkýnlýk kaçýyor benden
Gülücükler uyanýyor sinemde derinden
Sonsuz gülücüklerle uyandým
Gözlerim aydýnlýða açýldý ilk kez
Ve ilk basamak!
Aydýnlýða atýlan ilk adým
Buraya kadar yaþadýklarým gözümün önünde þimdi
Þimdi kaçýþýn sonu, karanlýk kabuslardan
Kaçmak deðildi zaten bir þeyler zorlamýþtý beni
Ýþaretler vardý, içimden gelen çaðrýlar vardý
Henüz anlamýþ da deðilim ya bu aydýnlýðýn nedenini
Ve bu basamaklarýn beni,
nereye götüreceðini...
Buraya kadar hep,
nedenini bilmediðim nedenler vardý
Bunu þimdi anlýyorum
bu anlaþýlamaz zamandý.
Sonuna geldim derken,
Sonunda baþlayan andý.
Tam tükendim derken, diriliþ vardý
Buraya kadar geldim
Þimdi korkularý yendim
Þimdilik yüreðim kazandý.
18.07.2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.