Başım Dumanlı

Þu yüce daðlarýn baþý misâli,
Eksilmez baþýmdan kar duman benim…
Az bir ýþýk görsem þaþý misâli,
Karartýr ufkumu dert hemen benim…

Yýllar yýlý dosta eþe sorarým,
Bir nefesçik huzur neþe ararým.
Lâkin kendimi hep boþa yorarým
Belli ki tâlihim pek yaman benim…

Yoksa çektiklerim iþin aslý mý,
Ömür denilen þey çile faslý mý.
Bilmem ki herkes de böyle yaslý mý,
Neden gözüm yaþlý her zaman benim…

Gördüðüm her düþten bir yâre aldým,
Kýrýla kýrýla bin pâre oldum.
Elem denizinde biçâre kaldým,
Çýkmýyor önüme bir liman benim…

Ermedi neyleyim yollarým düze,
Gelmedi tebessüm bu asýk yüze.
Döndü baharlarým sapsarý güze,
Doldu gönül baðým sap saman benim…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: