Ve
Gönül Aşkını Ansa
Gönül her ne zaman, aþkýný ansa,
Dalgýn gözlerimden, yaþ gelir böyle.
Eðer ki Mecnun’un derdi ummansa,
Benimki cihâna, eþ gelir böyle.
O ceylan bakýþýn, billur gülüþün,
Beni yüreðine, yârin biliþin,
Elini açarak, bana geliþin,
Sensiz gecelere, düþ gelir böyle.
Sönmez yüreðime attýðýn közler,
Seven sevdiðinden baþka ne özler,
Þu mahzun hâlime söylenen sözler,
Cefâkar baþýma, taþ gelir böyle.
Bir bilsen ayrýlýk, ne kadar acý,
Günbegün daralýr, hicran kýskacý.
Nice yýldan beri, garip postacý,
Benim kapýma hep, boþ gelir böyle.
Yalnýzlýk soðuðu, çaldý ayaza,
Cemreler düþüp de, yol vermez yaza.
Üþümek yazýlmýþ, kaderde bize,
Gönül ülkesine, kýþ gelir böyle.
Bilirim bahtýmdýr, sebep reddime,
Lâkin isyan etmek, düþmez haddime.
Vuslat ümidiyle, Yüce Rabbime,
Yalvarmak dilime, hoþ gelir böyle.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.