EYLÜL AĞLIYORDU

Mevsimlerden sonbahar
Aylardan eylül`dü
Ve yaðmur yaðýyordu istanbul`a
Ne biriktirmiþti bulutlar
Doldurmuþ yükünü
Boþalttý istanbul`a
Gök griye döndü hüzünlü
Dolupta boþalan üstümüze
Eylül`ün en efkarlý günüydü
Bir hazandý ki anlatýlmaz
Yýðýldý üstümüze düþen yapraklar
Bugün bulutlar aðladý
Ýstanbula yaðmur yaðdý
Mevsimlerden sonbahardý

Seninle yürüyorduk aðaçlar arasýnda
Eylül yapraklarý ayaklarýmýzýn altýnda
Unutulmuþ bir andý yaþadýðýmýz
Islak yapraklar arasýndan
Geçiyorduk durdun bir an
Eðildin aldýn onu yerden
Ufacýk kuþtu elinde tuttuðun
Islanmýþtý eylül yaðmurundan
Ýçindeki çocuðu gördüm bakýþlarýndan
Avucunda ýsýttýðýn kuþun kanadýndan
Öpüyordun gagasýndan
Yavru kuþ düþmüþtü yuvadan
Islak aðaca çýkýp kuþu yerine koydun
Ýþte o gün beni yüreðimden vurdun

Bugün eylülün en güzel günüydü
Yaðmur yaðýyordu istanbul`da
Ve ben istanbul`u,seviyordum eylül`ü
Ben yaþamayý seviyordum seninle istanbul`da
Ben yürümeyi seviyordum eylül yaðmurlarýnda
Ben seni seviyordum,ýslanan aðaçlarýda
Kirpiklerinden aðzýnýn kenarýna düþen
yaðmur damlalarýnda sevdim istanbul`u
Saçlarýndan omuzuna sýzan sularýný sevdim yaðmurun
Ellerimi ýsýtýrken üþüyen ellerini sevdim eylül`ün
Ýmkansýz olsada sevdamýzý sevdim,yaðmurlarda

Kederliydik aðlýyorduk ayrýlýrken
Ve yapraklar aðlýyordu ve aðaçlar
Uzakmýyýz seninle içiçemiyiz,biz birmiydik
Islaktý kara gözlerim,seninkiler yaðmurmuydu
Sanki gök aðlýyordu,sanki yer
Ve istanbul aðlýyordu
Mevsimlerden sonbahardý
Ve eylül`dü
Seni son görüþümdü
Þimdi ne zaman yaprak dökse eylül
Yuvadan düþmüþ serçe görsem
Ben seni hatýrlýyorum

Ýstanbul`a ne zaman yaðmur yaðsa
BEN AÐLIYORUM,EYLÜL AÐLIYOR
Sosyal Medyada Paylaşın: