Koyunlarýn içinde yatar birisi, Yüz metre ileri de, Uzakta durur ötekisi. Daðda yüksekte, Ola ki kurt sürüye dalarsa. Biri aþaðýdan, Diðeri yukarýdan, Kurdu ikiye bölerler, Ve göz göze gelirler... Eðer kurtlar sürüyse, Taktikleri teker teker, Þiddetli omuz indirirler. Ýyi olmaz gardaþ, Kangalýn vurduðu döþler, Sen ne diyorsun arkadaþ! Ýkiye,yüz alan geniþler. Týrýsa kaçar o döþü yiyenler. Kaçamayanlar ise; Yerde debelenirler. Bunlar benim gördüklerim, Daha çok var söylemediklerim. Kangallar,atlardan sonra Dünyanýn en asil hayvanlarý... Hindistan kökenli bu köpekler. Bir fii tarihinde, Raca Hint Prensleri, Fil üstünde Anadolu’ya gelip; Arslan avýna çýkmýþlar, Sivas Kangal yöresinde, Avlarýnýn peþine düþmüþler, Getirdikleri bu köpeklerden ikisi; Geriye hiç dönmemiþler. Rivayete göre bu unutulanlar, Biri diþi,diðeri de erkek Bir çift asil köpek. Bu asillerin nesilleri, Yüzyýllarca bu daðlarda, Avlanarak çoðalmýþlar, Adýný Sivas kangaldan almýþlar. Hindistan’ýn bu asilleri, Yedi düvele nam salmýþlar. Asillerin döþ enikleri, O döþ de büyüttükleri; Türkiye’min kangal köpekleri.
Yaþar Cerit
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşar Cerit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.