Erguvan Rengine Bürünür

Hüzün doludur tren garlarý,
Bir veda mendilinde,
Titreyerek sallanýr eller.
Çok iyi bilirim o uzak yollarý,
Geriye dönmez gayri gidenler...
Acý siren düdüklerinde,
Gam ile çöreklenir gönlün,
Gözlerine yaþlar dolsa bile,
Buruk bakýþlarýnda,
Çehreni acý bir gülüþ sarar,
Kara kýþta kalýr zahir ömrün.
Ardýndan gün batar;
Erguvan rengine bürünür akþamlar.
Açýk pencerenden yýldýzlar gülümser,
Rüzgar kulaðýna þarkýlar fýsýldar,
Durmadan depreþir için,
Elemlidir duygular,
Hasret yumaðýna sarýlýp darmadaðýn olursun.
Sitem dedir dertlerin,
Çileli geçer hep günlerin,
Bu vedalarda bir yanýn yýkýk,
Diðer yanýn dökük kalýr mahvolursun.

Yaþar Cerit


Sosyal Medyada Paylaşın: