Resmin

Bugün içimden resim yapmak geldi
Hayalini kaðýda dökmek istedim
Fakat gözümün önüne gelmedin
Týpký,
Ýlk randevuna gelmediðin gibi
Bir þeyler çizdim,
Hoþuma gitmedi, karaladým…
Tekrar uðraþtým ama nafile
Ulaþamadým bir türlü hayaline
Zaten geç oldu
En iyisi býrakmak dedim
Baþka zaman uðraþýrým…
Yataða uzandým,
Çalarken küçük radyom
Acýklý bir aþk hikayesi
Uyuya kalmýþým
Sanki film yeni baþladý,
Duruyordun karþýmda
Gözlerimin ýþýklarý sönüp
Rüyaya dalýnca…
Ýþte karþýmdaydýn,
Tüm güzelliðinle,
Tam karþýmda…
Seni tam yakalayacaðým anda…
Sýçrayarak uyanmýþým,
Terlere batmýþým…
Kalkýp yüzümü yýkadým,
Tekrar yataða uzandým,
Gözlerimi kapattým,
Tekrar uykuya dalamadým…
Kafam birden dank etti,
Anladým…
Neden resmini çizemediðimi,
Kaðýda yüzünü dökemediðimi…
Çünkü hayalimden daha güzeldin,
Böyle bir güzelliði
Nasýl ben kaðýda
Dökebileydim…
Sonra düþündüm,
Neredeydi yanlýþým,
Kaðýda kaleme mahkum oluþum…
Kara verdim daha sonra,
Uðraþmayacaðým boþu boþuna…
Neden çizecektim ki resmini,
Zaten dilim ezberlemiþ ismini,
Kalbin fethetmiþ kalbimin hepsini…
Zaten gözümü kapattýðým anda,
Ýþte hayalin karþýmda…
Dedim ki iþte o an,
Gözlerimi kaparým,
Zaten yanýmda caným,
Ne olur sanki öyle kalsam,
Gözlerim kapalý yaþasam
Ta ki yanýna gidinceye,
Elimi eline deðinceye kadar…
Kara verdim,
Böyle yaþayacaðým,
Kendime etmeyeceðim eziyet,
Böyle olunca resme ne hacet…

28.04.1983
Necati ÞÝMÞEK
Saðmalcýlar/Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: