Mektup

Mektup benden selam götür o yare,
Elimin kokusun koy zarfa gitsin..
Mecali kalmamýþ dil olmuþ pare,
Tenimin kokusun koy zarfa gitsin..

Periþan halimden bahsetme sakýn,
De ki “kendisi de gelecek, yakýn”
“Otur pencereye yoluna bakýn”
Ümidin kokusun koy zarfa gitsin..

Her güne eklesin umutlarýný,
Dar güne sokmasýn yarýnlarýný,
Zor güne saklasýn aðýtlarýný,
Gözyaþým kokusun koy zarfa gitsin..

Beklenen ümidi bitirdiði gün,
Umutsuzluklarý yitirdiði gün,
En uzak günleri getirdiði gün,
Gurbetin kokusun koy zarfa gitsin..

Sana sorarlarsa yaþýyormuþ de,
Kendi bile buna þaþýyormuþ de,
Kabýna sýðmadan taþýyormuþ de,
Terimin kokusun koy zarfa gitsin..

Ýncitmesin seni götüren posta,
Periþan halinle görünme dosta,
Seni okuyunca olursa hasta,
Ýsmimin kokusun koy zarfa gitsin..

Elleriyle tutup seni açýnca,
Neler yazmýþ diye sana bakýnca,
Gözlerinden iki yaþ damlayýnca,
Hýçkýrýk kokusun koy zarfa gitsin..

Okuyunca benden ümit kesmesin,
Ben gurbette iken bana küsmesin,
Hele bu derdimi kendi çekmesin,
Gönlümün kokusun koy zarfa gitsin..

28.03.2008
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: