GİDERKEN BAKMA
Dostun bahçesine bir hoyrat girmiþ,
Dallarý çiðneyip ,gülleri eðmiþ,
Bahçenin tamamý kendinin bilmiþ,
Niye böyle viran görünür baðlar.
Dosta selam söylen yalnýz gezmesin
Kendin bilmezlere meyil vermesin
Gönül çok arzular durmayýp gelsin
Özlemin içimde durmayýp aðlar
Böyle yazmýþ yazan kalem yazýmý
Ne baharý bildim nede güzümü
Avcýya kaptýrdýk yavru kuzumu
Kelamýn dilimde sel gibi çaðlar
Giderken bakma benim yüzüme
Engel olmam yaþlar dolar gözüme
Güvenemem bundan kelli sözüne
Sevdan kement olmuþ yüreðim baðlar.
KUL’un görmek ister gönül telini
Ne zemheri soðuðu ne de yelini
Ayrýlýk kýrarmýþ bir tek belini
Yürekte sevdan kendini daðlar.
SADETTÝN KÖREMEZLÝ
05.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.