Nazýmlardan, Ariflerden,
Süregelmiþ acým benim
Ezilmiþlik kader olmuþ
Kötü kader yazgým benim
Biri yer biri bakar
Kýyamet ondan kopar
Deselerde inanmayýn
Açlýk hükmüm olmuþ benim
Malý kapan daðlar aþmýþ
Garibe yoksulluk kalmýþ
Gelen vurmuþ giden vurmuþ
Acý çekmek borcum benim
Adamlýk kaybolunca
Onursuzlar bey olmuþlar
Gerçek beylik sefaletle
Savaþmaktýr fikrim benim
Kalemim silahýmdýr
Onurum bir lokma aþým
Fikrim zikrim doðruluktur
Hýrsýzlýktan kaçmak benim.
Korkmadým ben hiçbir þeyden
Hainlerden korktuðumca
Ne yaptýðý belli olmaz
Aklým þaþtý buna benim
Devir böyle hüküm sürmez
Atý alan Baðdat aþmaz
Kimse yaptýðýyla kalmaz
Gücüm hesap sormak benim
Birleþmeyle güçlenecek
Hep böyle Karanlýk kalmayacak
Güneþ bir gün tam doðacak
Aydýnlanacak ülkem benim.
Düþüncenin yoðunlaþtýðý anlardan…..
Daðarcýk – 11/12/2005 saat 17,30
Ferah Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.