GÖNÜL
Ah etme deli gönül beyhude gezme
Sana gam yükleyene meylini verme
Sevdadan anlamaza minnet eyleme
Alevsiz kora dönme beyhude gönül
Ne halden anladýn, ne yüzüm güldürdün
Ne yardan umdurdun,ne derman buldurdun
Sen neler aradýn ki, gör neler buldun
Ben seni anlamadým divane gönül
Her gün bin bir çiçekte ne gezinirsin
Arý mýsýn sen gönül, farkýn bilmezsin
kendin de yaptýðýna anlam vermezsin
Ben seni çözemedin divane gönül
Bahar mýsýn hazan mýsýn bilinmezsin
Coþmuþ, açýyor güllerin derilmezsin
Fazla naz usandýrýr sende bilirsin
Ben senin bu nazýný çekemem gönül
Bir ömür geçmez ki ah ile vah ile
Aðlayýp dað taþ gezip durman nafile
Sen ona baðlansaydýn canla yürekle
Þimdide aðlamazdýn divane gönül…………
Ferah Yýlmaz - Daðarcýk / Ýzmit- 22.11.2007 / 00:23
Hece ölçüsüyle kaleme almaya çalýþtýðým ikinci denemem olan GÖNÜL isimli bu þiir, Antoloji Sitesi Þairlerinden Sayýn Adnan YILMAZ kardeþimle karþýlýklý yapýlan bir koþma sonucu kaleme alýnmýþtýr. Kendisine Teþekkürü bir borç bilirim.
Not: Yazýldýðý dakikalardaki gibidir. Herhangi bir düzenleme yapýlmamýþtýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.