içimde gitme duygusunu törpülüyordu yokluðun
çoktandýr kuþ seslerine dokunmayý unutmuþtu çocukluðum
köprü altlarýndan geçerken üþüyüp titrerdi
yoksulluðum
en çok böyle yaðmurlu havalarda sýðýnýrdý saçaklarýna evlerin
aðlamaklý sokaklar gözlerimin önünden mendilsiz geçerdi
bir deli poyraz gibi girerdi içime akþamlar
geceler uykuyu sildi gözlerimden
topladýðým sigara izmaritleri çabuk biter
çöpçüler uyandýrýrdý düþlerden
yüzümü yaðmurla yýkar
ekmek toplardým çöplerden
tükürürdüm hayatýn anlýna
aðzýmda kanardý yine Müslüm baba
itirazým var
aþýðým bir kuluna / öleceðim yoluna
solan yapraklarý yastýk yapmak için toplarken
top sanýp tekmelerdi koca adamlar
bu yüzden ellerim ardýmda gezdiðim doðrudur
doðrudur
güvenilecek insan kalmadýðýný ezberlemem kýsa zamanda
bundandýr
yarýnlara el açmayý unutmuþluðum
herkes bir þeylerimi çalýyordu benden
acýyan gözlerle bakýyordu bana insanlar
yüz metre öteden geçerken sarkýk suratlýlar
aðlamayý unutur kendimi sorguya çekerdim
çekerdim
ellerimde o an ne varsa
ç/ekerdim
yerde
bir gazetenin üzerinde çýrýlçýplak yatan
ablanýn üzerinden geçerdim
kaderimde o an ne varsa
çekerdim
yalnýzlýðýma bir kadýn daha eklerdim
en çok da
bakkal amcanýn kýzý Fadik’in
silikonlarýný patlatmak için
jiletlerdim düðmelerini
bazen kuþlu
bazen tavþanlý sutyenini sýyýrýrdým
bir kuþ yuvasýndan
iki yumurtayý ç/aldýðým gibi
çekerdim balonlarýn iplerini
gözlerim gök yüzüne kayar giderdi
ç/ekerdim aþaðý öksüzlüðümün erkekliðini
çoktandýr
karalar çekti pencereye
kadýn çýðlýklarýný unutturdu karþý komþum
çeker giderdim
ardýmdan gelirdi
s a r h o þ l u ð u m
Ýsa Ýnan
üç ocak iki bin on