Yağmur Gözlü

nefes alýrken bile zorluk çekiyorum bu hayatan,
sensiz....
ýslak þehrin sokaklarýnda,
çýplak ayaklý berduþ gibi dolanýyorum nereye gittiðimi bilmeden.
öyle bir haldeyimki,
dökülen yaðmur damlalarý sararken vücudumu
üþdüðümü hissediyorum ellerin dokunmasa tenime...
yaðmur gözlü sevdam,
her saniye yaklaþtýðým öülümün kokusundan uzaklaþtýr,
tenindeki kokunla.
yaðmur gözlü sevdam mesafeler belki biraz daha uzak olsada,
biliyorum döneceðini,
bliyorum her zamanki yerde sevda sözcüklerini fýsýldayacaðýný..
þimdi oradayým sana elveda dediðim yerde...
o büyülü fenerin altýnda
yakamozlarý seyrediyorum geleceðini bilerek...
hadi yaðmur gözlüm,
uyandýr beni bu özlem duyduyðum korkularýmdan..
öpücükler kondur yanaklarýma
bir rüyaydý de,hayal dünyasýndaydýn de,
ben tüm çýplaklýðýmla buradayým de..
yaðmur gözlüm..
ah ah yaðmur gözlüm,özledim seni
ellerim, ellerim soðuk sensiz gecelerde,
yüreðim,
yüreðim....


26.12.2009

hakan karayanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: