þimdi ölü çocuklarýn sulandýðý yerde söyleniyor türkülerimiz satýr satýr yazgýsýna baðýrdýðýmýz ilmek ilmek kaderine ortaklýðýmýz bir iç kanamadýr tamponsuz baþýmýzda kavak yeli estikçe deli deli elimizde ökse otu yer yapmýþ dilimize bulanmýþ baldýran þerbetleri ne yana baksan kan ne yana tükürsen bir aðýta çarpar dili
ve sen þiirin ölü çocuðu... baþaklarda firik zamaný kirazlarda çiçek mevsimi berfinlere derman diliyorsun ölüme isyan ediyor/ ölüme diriliyorsun ayný yaðmurda ýslanmayý ayný tastan kanmayý ayný sýlada sevdalanmayý düþünüyorsun düþ/yoruyorsun ve küsüyor tüm düþler sana içini çeke çeke gülüyorsun duyulmuyor hýçkýrýklarýn kahkaha tufanýnda
sen biliyorsun çocuk... genç olmanýn yaþlandýðý çocuk kalmanýn ayýplandýðý kan duran ölümün doðumla aklandýðý zamanlarý bir kadýnýn rahmine yapýþan hayatý ve anaç çýðlýklarý doðurganlýðýna isyanlarda
sen biliyorsun çocuk... çýplak yaþanýr bu hayat ayazlarda ayakta kalmak dik durmak yýldýzlara eþ dileklerimiz olmasý adýna
önce... önce içimizdeki kýyýmlardan baþla
kaç ben
kaç biz öldürdük oralarda...
sevgi kaya
"Ölümü doðurduk gözlerimizde...ne ki ölüm, her an bir el gibi ensemizde..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.