Sonbahar`ý kýþa baðlayan bir gündü
Kime merhaba desem arkasýný döndü
Yalnýzdým yürüyordum,yaðmur da üþümüþtüm
Rutin adýmlar la ve bir þarký dudaðým da
Ne söylüyordum,hangi þarký`ydý ve hangi makamda
Ama içtendi,yüreðimden dudaklarýma dökülmüþtü
Ve ben ömrüm de tatmadýðým aþklarý
Ve yaþamadan yarým býraktýðým,yaþanmýþlýðý
Bu ilk defa gördüðüm ve bir daha göremeyeceðim
Bu son defa tutunduðum,yabancýyla bölüþmüþtüm
Sonbahar`ýn kýþa dönüþtüðü,yaðmurdu
Bir yabancý,gülüþü güz yangýný gece kuþu
Omuzlarý çökmüþ,hayatýn yükünü taþýyamýyordu
Bir ayaðý basarken ecelin ensesine
Bir ayaðý dünya`yla,öte alem denen çizginin üstün de
Ne olduðunu bilmeden,sormadan kim olduðunu
Köprü altý çocuklarýnýn,en güzel gülen yüzü
Ve acýmasýz sokaklarýn,yakýp kavurduðu küldü
O sicim gibi yaðmur,üstümüzden geçiyordu
Mazgallar çaresiz,cadde göle dönüyordu
Yaðmur yaðýyordu durmadan
Harap korkunç bir matem yaðmuru
Ve bir þey demeksizin biz konuþuyorduk
Ve yabancý beni dinliyor,ýslak ve titreyerek
Onun için anlatýyorum,senin için kendim için
Bu sevda korkutuyor dinledikçe,korku doluyor gözleri
Yaðmur dursaydý ve zaman yetseydi
Anlatacaktým ona geçmiþi geleceði
Ve bu yalan dünya`yý,gerçek olan öbür alem`i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.