Merhaba yeni bir günün baþlangýcý sevince açýlan penceremdeki ýþýk nasýlsýn nasýlsýn susuþlarýnda bile büyüttüðüm umudum yedi veren çiçeði sen olmalýydýn þimdi sabah kahvelerinin önünde beklediðim sen olmalýydýn boðazýn sularýna karþý sabah kahvaltýsý yaptýðým karþýmda gülen gözlerinde yeni dünyalar yeni hayaller kurduðum sen olmalýydýn ellerinden tuttuðum sýcaklýðýný içime çektiðim sen olmalýydýn gözlerim yoruldu uzaklara bakmaktan yollarýný gözlemekten sallanýp geliþini görmek ne güzel olurdu salýna salýna önce kokun gelmeliydi ciðerlerime seni beklerken bile düþtüm düþlere
aþkýn yeni yüzü içimde kýpýrdayan hasretim þu an seni bekliyorum bu seninle dolu zamanlarýmda hiç seni düþünmediðim boþ bir aným bile kalmasýn istedim hep seni düþüneyim hep seni yazayým hep sana açýlsýn kollarým yüreðim hep seni sevsin gözlerim seni özlesin kim ne derse desin seninle doluyum ben seninle kalabalýk seninle mutlu aþksýz geçen günlerimin yaralarýný seninle sarýyorum þimdi seninle dolup dolup aþka taþýyor yüreðim Senin sesini duymayýnca içime karanlýklar çöküyor bilmediðim kabuslarla uyanýyorum sabahlarý artýk deniz var diyorum denizim ben sende boðulmasýný da bilirim bilirim sende köpürmesini en az senin köpürdüðün gibi aktýðýn gibi yüreðimin ýrmaklarýna senle doluyum ben sende buldum mutluluðu ben sende buldum aþký korkusuzca sevmelerini sabahlara karýþýp giden sesini sevdikçe bütün dallarým çiçeðe durdu iyi ki varsýn
sen ne güzelliksin böyle beni de güzelleþtiren beni yalnýzlýklarýmda kucaklayan ellerimden tutup kýrlarda koþturan ellerimden tutup denizin içinde o küçük tekneyle kürekler çektiren caným aþkým hala gözümde tütüyor o güzel yüzün o kadar özledim ki seni sanki bin yýldýr seninle yaþýyorum sanki yýllardýr kollarýmdaki sendin sen ne büyük ve eþsiz bir güzelliksin böyle seni seviyorum tek kelimeyle güzel bir gün diliyorum her aným seninle geçiyor görüyorsun iþte seninle atýyor kalbim seni seviyorum ey büyük aþkým. sensiz þaþkýným öpüyorum dudaklarýndan ve aþka hasret her yerinden aþkýmla kal bir tanem…
KARANLIÐA KALMA
kýnýna girmeye çalýþan bir hançerden önce dalýyorum güne gün eksilmeye baþlýyor bütün bildiðim sokaklarý unutup yeni bir yolun sen olduðunun henüz ayrýmýnda deðilim
bil ki ihanetin açtýðý yaradan ilerliyor gül ötesiz kaldým
kendini bende soðutmayý deniyor dünya kan ve ateþ yan yana cesetler yana yana sýðýnaklardan kaçýp sýðýndýk aþka
dað sende susuyor çöl bende çocuklar yetim kalýyor her yerde karanlýk kendini kral sanýyor zaman kendini tanrý tanýðýmdýr kuþlarýn aðlamalarý
yaðmur yaðmaya hazýr durur gözlerinde akþam kararmaya hazýr durur aþktýr çürür tenden önce ýþýk uyur özgürlük deðiþmeyen bir kanundur bahar hala bir daldýr soldukça gül sustukça bülbül
zaman eskide tartar kendini gün gecede yorulur aþk dudakta durur çiçeðe umut gözlerde yaþlanýr sabýrdýr yanýlgýdýr yenilgidir tarih
acýyla aþkýn seviþmesidir umut þarkýlardan arda kalan yalnýzlýktýr küçük harflerle kurduðun cümlelerde eskir zaman taþ yerinde deðil yürekte aðýrdýr bahardýr beni kýþkýrtan
seni sevmeyi merhamet sanýyor birileri birileri seni yalana yazýyor yanlýþa oysa aþka yazsalar çiçeðe duracak sevdan göðüslerinde çocuklar çoðalacak büyümeyi bir öðretebilsen çocuða ölümden uzak duracak sevdiðin bütün renkler bir bir doðuracak
ýþýkta bir umuttur gelecekte aþk da bir mabet bir boþluða yaslama kendini yanýlýrsýn ateþ seni yakmaz aþka doluysan aþka doluysan unutma gülümsemeyi karanlýða kalma
akþam koyu bir kýzýllýkla vurur kendini ruha teslim olur beden aþktýr ölen ilk sonbaharda düþen yapraktýr kirli bir bedendir topraða can veren
itilmeyi bilmez dudaklar cam kýrýlmayý senden öðrenir kendini çeker kalabalýklardan eski bir fotoðrafta unutulur mekan akþam gecikir sen gelirsen sabah uzar oysa aydýnlýk bütün sabahlar bütün þiirler yalnýzlýk yalnýzdýk bir zamanlar sen elimizden tutana kadar
özlenebilir bir hasretsin sen ölümden uzak durmuþ bir bakýþ öznesi geçmiþin ve geleceðin bir tutam çiçeðin kokusu düþünü hatýrlat bana her sorunun anlamý ol her denizin kýyýsý her çiçeðin saksýsý ol
topraða tütünü sevdir üzüme þarabý insana aþký sevdir insana hayatý
aþk deyince sen aklýma gel alýþkanlýk deyince tenin gelsin teninde bütün ölülerim dirilsin ey aþk sen ne güzel bir dinsin
Denizim seni çok özledim
Senin delin Ýsa Ýnan
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsa inan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.