YÜZÜN DAĞILIYOR GECELERİME
Yüzün daðýlýyor gecelerime
Yüzünde bir tatlý hüzün
Gözlerimin rengi gibi
Saçlarýnda kara
Ama ben ellerini sevdim, ince narin
Üþüyen ellerimi ýsýtan, ellerini
Yüreðime þifa veren rüzgarýný
Kýþýma çiçek açtýran baharýný
Ah! yar nasýlda çýlgýna dönüyor insan
Gönlümün penceresi ardýna kadar açýk
Sonbahar bulutlarý çekildiler artýk
Hava güzel diye açtým pencereleri
Bir kadýn gülümsüyor gönlümün balkonundan
Ne hoþ kokuyor yeni açmýþ çiçekleri
Asmasýnda üzümleri salkým saçak
Bakma kýrký aþtýðýna sen onun
Gönlü hala sürmekte yirmileri
Açýldý bir defa gökyüzüne,yüreði
Bunca yýldýr onunla aðlayan bulutlar dindi
Gökkuþaðý belirdi yaðmurlarýn ardýndan
Bir nehir þimdi içinden gelip geçen
Sularý asude akan
Sularda yüzün
Daðýlýyor gecelerime bir tatlý hüzün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.