Seni, doludizgin, Bir kýsraðýn yelesinde buldum. Rüzgârlara alýþýk hesapsýz ve zamansýz, Çekici ve yakýcýydýn… Týpký gökkuþaðý gibi, göz kamaþtýran, Ömrü kýsa bir hayal kadar özeldin… Bilmedim ki, Sol yanýma, ruhuma, zihnime çakýlan, En derin sancýmsýn...
Sen öyle bir þeysin ki ey yar…! Giderken ölümcül uzaðým. Gelirken kurtuluþsuz tuzaðým. Ve sen, Ve sen temmuzda kýþým. Zemheride yaðan yaðmurumsun. Sen öyle bir þeysin ki… Dönüp dolaþýp geldiðim tek barýnak. Açýlan tek kapým, tek hancýmsýn…
Bilmiyorsun sen… Bilmiyorsun ki, Her gün ecelim. Her gün, Hayat öpücüðüm oluyorsun… Oysaki… Sen bana uzak deðil. Yakýn hiç deðil. Sen benim vazgeçilmez tabum. Sen benim umudum. Sen benim. Hayata karþý tek hýncýmsýn…
Celal Þahbaz(yorgunkalem) Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.