Meyhanede,kadeh kadeh içerken, Yine tükenip bitiyor bir akþam. Ruhumdaki acýyýda söküp götürse, Ardýndan gelip tazeliyor,bir akþam. Sabah olup,ilk ýþýklarý vururken güneþin, Koyda martýlar dalgalarla oynaþýr. Bir garip masada mahzun, Dertleriyle haþýr,neþir. Anlamadan geçer gider zaman, Yine kararmýþ etraf,yine akþam... Ve bir garip,masada aðlýyor, Elindeki resme bakýp bakýp,bu akþam... Diyor ki neden... Sen benden bu kadar uzaksýn. Unutturmak istesede seni geçen zaman, Sen kadehlerimde her zaman yaþayacaksýn. Meyhanede,kadeh kadeh içerken, Yine tükenip bitiyor bir akþam. Ruhumdaki acýyýda söküp götürse, Ardýndan gelip tazeliyor,bir akþam.
10.06.1973 Erman Ulusoy Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.