Bana niçin içiyorsun diye soruyorlar; Onu unutmak için içiyorum,diyorum. Evet,onu unutmak için içiyorum ya, Unutmak ne kelime,bir türlü unutamýyorum. Kadeh kadeh içtikçe, Ýyice yaklaþýyorum ona. Unuturum diye baþlamýþtým, Öyle demiþlerdi;teselliyi kadehlerde ara. Tam tersine,onu kadehlerde buldum... Unutmak için içiyorum,diyorum ya, Aslýnda,ben bile inanmýyorum. Onu kaybedeceðim diye, Þimdi de býrakamýyorum. Varsýn herkes yine öyle bilsinler... Aslýnda,içtikçe o yanýmda, Ýçtikçe benimle beraber. Sonra,yok oluyor birden bire. Nasýl içmem arkadaþ,onsuz duramam ki... Aslýnda o çok uzaklarda. Asýl mesele içmek veya içmemek, Demek,insan iki þeyi birden arzu ediyormuþ... Unutmak isterken onu yanýmda buldum, Þimdi kaybetmek korkusu var... Ýçmeden yanýmda bulamam ki. Öylesine çaresizim ki, Sözde unutmak için içiyordum. Hadi gel sen olda içme...
12.02.1975 Erman Ulusoy Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.